Τὸ μέσο αὐτὶ εἶναι φυσιολογικὰ μιὰ κλειστὴ καὶ ἀποστειρωμένη κοιλότης. ᾿Επικοινωνεῖ περιωρισμένα μὲ τὸν ἔξω κόσμο, καὶ συγκεκριμένα μὲ τὸν ρινοφάρυγγα (στὸ πίσω μέρος τῆς ρινικῆς κοιλότητος), διὰ μέσου ἑνὸς σωληνοειδοῦς ὀργάνου, μὲ τὸ ὄνομα εὐσταχιανὴ σάλπιγξ. Τὸ μέσο αὐτί, φυσιολογικά, περιέχει ἀέρα, μὲ πίεσι περίπου ἴση μὲ τὴν ἀτμοσφαιρική.

Στὴν παραπάνω φωτογραφία βλέπομε ὅ,τι βλέπει ὁ γιατρός, ἐξετάζοντας μία φυσιολογικὴ τυμπανικὴ μεμβράνη μὲ τὸ ὠτοσκόπιο. Ἡ εἰκόνα αὐτὴ χαρακτηρίζεται  ἀπὸ τὴ διαφάνεια τῆς Τ. Μ. καὶ τὴ σαφήνεια ὅλων τῶν φυσιολογικῶν στοιχείων.

Στὴν παραπάνω φωτογραφία βλέπομε τὴν ὠτοσκοπικὴ εἰκόνα τῆς ὀξείας μέσης ὠτίτιδος. Ἡ εἰκόνα αὐτή, σὲ ἀντίθεσι μὲ τὴν προηγουμένη, χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν ἀδιαφάνεια καὶ προπέτεια τῆς Τ. Μ., καὶ τὴν ἀσαφοποίησι ὅλων τῶν φυσιολογικῶν στοιχείων.

Τί συμπτώματα παρουσιάζει ἡ μέση ὠτῖτις;

• βαρηκοΐα
• κλᾶμα ἢ εὐερεθιστότητα 
• πυρετό 
• ἐμέτους
• ὑγρά ἀπὸ τὸ αὐτί (ὅταν σπάσῃ)

• ὠταλγία 
• τοπικὸ  αἴσθημα πιέσεως 
• βαρηκοΐα ἢ/καὶ βουητό 
• ἴλιγγο, ζάλη 
• ναυτία ἢ/καὶ ἔμετο 
• ὑγρὰ ἀπὸ τὸ αὐτί (ὅταν σπάσῃ)
• ἐνίοτε πυρετό 

Τί ἐξετάσεις χρειάζονται;
Ὁ γιατρὸς ἐξετάζει τὸ παιδί, πραγματοποιώντας μιὰ κανονικὴ παιδο-ΩΡΛ ἐξέτασι. Στὴ συνέχεια ἐνδέχεται νὰ προχωρήσῃ σὲ μέτρησι τῆς ἀκοῆς καὶ τυμπανομετρία. ᾿Αναλόγως μὲ τὴν περίπτωσι, ἴσως χρειασθῇ καὶ ἀκτινολογικὸς ἔλεγχος.

῾Η σημασία τῶν φαρμάκων
῾Η θεραπεία τῆς ὀξείας μέσης ὠτίτιδος μὲ φάρμακα ἔχει πλέον ἐπικρατήσει τῆς κλασσικῆς θεραπείας μὲ παρακέντησι. Γιὰ νὰ ἔχῃ ἡ φαρμακοθεραπεία ἴση ἀποτελεσματικότητα μὲ τὴν παρακέντησι, εἶναι ἀπαραίτητο τὰ φάρμακα νὰ χορηγηθοῦν σὲ κατάλληλες δόσεις καὶ γιὰ ἀρκετὸ χρόνο, ὥστε νὰ ἰαθῇ πλήρως τὸ αὐτί. ῞Ενα συνηθισμένο λάθος ποὺ κάνουν οἱ ἀσθενεῖς καὶ ἰδίως οἱ γονεῖς τῶν μικρῶν παιδιῶν, εἶναι νὰ περιορίζουν τὸν χρόνο ἀντιβιοθεραπείας, πιστεύοντας ὅτι εἶναι καλλίτερο νὰ γίνεται μικρὴ χρῆσι φαρμάκων. Ἡ ἄποψις αὐτή, ἐνῷ εἶναι κατ' ἀρχὴν ὀρθή, καταλήγει σὲ ὑποθεραπεία τῶν λοιμώξεων καὶ ὑποτροπὴ ἢ χρονιότητα, ἂν ἐφαρμόζεται χωρὶς ἰατρικὰ κριτήρια. Σὲ πολλὲς περιπτώσεις οἱ γιατροὶ κρίνουν σκόπιμο νὰ συμπληρώνουν τὴν ἀντιβιοθεραπεία μὲ ἄλλα βοηθητικὰ φάρμακα, ὅπως ἀποσυμφορητικὰ γιὰ τὴ μύτη, ἀντιαλλεργικά, παυσίπονα κλπ. ᾿Εξυπακούεται ὅτι σὲ περίπτωσι ἐπιμονῆς τῶν συμπτωμάτων ἡ ὅλη κατάστασι πρέπει νὰ ἀναθεωρῆται προσεκτικά.

Πῶς ἀντιμετωπίζονται οἱ περιπτώσεις ποὺ ὑποτροπιάζουν ἢ χρονίζουν;
Τὶς περισσότερες φορὲς αὐτὸ δὲν συμβαίνει. Ἂν ὅμως εἶναι τέτοια ἡ περίπτωσι, ὁ γιατρὸς ἀποφασίζει νὰ κάνῃ παρακέντησι τυμπάνου, ποὺ λέγεται ἀλλοιῶς καὶ μυριγγοτομή, ὥστε νὰ διευκολυνθῇ ἡ παροχέτευσι τοῦ ὑγροῦ καὶ ἡ ἴασις τοῦ μέσου ὠτός. Ἐπειδὴ ἡ τομή ποὺ γίνεται ἐπουλώνεται ταχύτατα, ὁ χρόνος αὐτὸς δὲν ἀρκεῖ συνήθως γιὰ νὰ ἐπέλθη ἡ ἴασις. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον ὁ γιατρὸς ἀποφασίζει νὰ τοποθετήσῃ σωληνάκι, ποὺ ἐμποδίζει τὴν ἐπούλωσι γιὰ κάποιο χρονικὸ  διάστημα (ἑβδομάδων ἢ μηνῶν). ῞Οταν τοποθετηθῇ σωληνάκι, τὸ αὐτὶ δὲν πρέπει νὰ βρέχεται.  Αὐτὸ ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν προσοχή τοῦ γονέως καὶ τοῦ ἀσθενοῦς, καὶ μὲ τὴ βοήθεια προστατευτικῶν μέτρων (πχ βαμβάκι μὲ λάδι ἢ βαζελίνη στὸ λούσιμο, + σκουφάκι στὴ θάλασσα). Τὰ σωληνάκια εἶναι πολὺ καλὰ ἀνεκτά καὶ φυσικὰ δὲν φαίνονται ἀπ' ἔξω, λόγῳ τοῦ μικροσκοπικοῦ μεγέθους των (συνήθως 2-3 mm μῆκος καὶ 1-2 mm διάμετρο).

Στὴν παραπάνω φωτογραφία βλέπομε τὴν T. Μ. ποὺ ἔχει παρακεντηθῆ καὶ ἔχει τοποθετηθῆ τὸ σωληνάκι ἀερισμοῦ. Παρατηροῦμε ὅτι ἔχει ἀποκατασταθῆ ἡ διαφάνεια καὶ σαφήνεια τῶν ὁρίων τῶν φυσιολογικῶν στοιχείων. Σήμερα, σὲ πολλὲς περιπτώσεις μπορεῖ νὰ ἀποφευχθῇ ἡ τοποθέτησι σωληνίσκου. ᾿Αντ' αὐτοῦ, μπορεῖ νὰ γίνῃ ἡ μυριγγοτομὴ μὲ τὴν τεχνολογία τῶν ραδισυχνοτήτων, ὁπότε ἡ ὀπὴ διατηρεῖται ἀνοικτὴ γιὰ ἕνα τοὐλάχιστον μῆνα, ἀναλόγως καὶ τοῦ μεγέθους.

᾿Εκτὸς  ἀπὸ τὴν παρακέντησι, ἡ ὁποία ἐξασφαλίζει τὶς τοπικὲς προϋποθέσεις τῆς ἰάσεως, πολλές φορὲς ἀπαιτοῦνται καὶ ἄλλα ἐξυγιειαντικὰ μέτρα, ὅπως ἀντιαλλεργικὴ ἀγωγή, ἡ ἀδενοτομή, μὲ ἢ χωρὶς ἀμυγδαλεκτομή. Οἱ ἀμυγδαλὲς καὶ οἱ ἀδενοειδεῖς ἐκβλαστήσεις (κρεατάκια) ἀφαιροῦνται ὅταν οἱ λοιμώξεις αὐτῶν τῶν ὀργάνων πυροδοτοῦν τὶς ὑποτροπές τῆς ὠτίτιδος. Οἱ ἐπεμβάσεις αὐτὲς εἶναι καθημερινῆς ρουτίνας καὶ ἡ διαδικασία ἐκτελέσεώς τους εἶναι τέτοια, ποὺ συνδυάζονται εὔκολα μὲ τὴν παρακέντησι τοῦ τυμπάνου, στὸν ἴδιο χειρουργικὸ  χρόνο.

Συχνὰ λάθη τῶν γονέων σὲ σχέσι μὲ τὶς ὠτίτιδες εἶναι:

• Ἡ σίτισι τῶν μικρῶν παιδιῶν σὲ ὑπτία, ἀντὶ σὲ καθιστὴ θέσι.
• Τὸ κάπνισμα ἐνῷ τὸ παιδί εἶναι κοντά τους ἢ σὲ κλειστὸ χῶρο.
• Ἡ κατάχρησι ἀντιβιοτικῶν γιὰ ἰογενεῖς ὠτίτιδες καὶ λοιμώξεις ἀνωτέρου ἀναπνευστικοῦ.
• Ἡ ὑποθεραπεία τῆς ὠτίτιδος ποὺ χρειάζεται ἀντιβιοτικὰ (λιγότερες μέρες, μικρότερες δόσεις).
• Ἡ ἄρνησις χημειοπροφυλλακτικῆς ἀντιβιοθεραπείας ἐκεῖ ὅπου ἐνδείκνυται (πολὺ συχνὲς ὑποτροπές).
• Ἡ καθυστερημένη λῆψις ἀποφάσεως γιὰ παρακέντησι, ποὺ καταλήγει σὲ μόνιμες βλάβες.
   

Ἀμυγδαλίτιδες, ροχαλητὸ καὶ ἄπνοιες

Ἀδενοειδεῖς ἐκβλαστήσεις (Κρεατάκια)

Χρόνια ὠτολογικὰ προβλήματα

Παιδικὴ Βαρηκοΐα

Ρινίτιδες

Φλεγμονὲς τῶν παραρρινίων (ρινοκολπίτιδες, δηλαδὴ ἱγμορείτιδες κλπ)

Γενικὴ Ἀναισθησία καὶ Παιδί

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΩΡΛ Σελίδες Ἐνηλίκων