Πρέπει πρώτα απ’ όλα, να μπορούμε με σιγουριά να ξεχωρίζωμε τον "αληθινό" ίλιγγο, από άλλες παρεμφερείς καταστάσεις, που λέγονται γενικά ζάλες ή ζαλάδες.

Απαραίτητο επίσης στοιχείο για την αξιοποίησι του κειμένου που ακολουθεί είνε η στοιχειώδης κατανόησι της δομής και λειτουργίας του αυτιού. Θα βρήτε τις αναγκαίες πληροφορίες αν μελετήσετε και πατήσετε στην παρακάτω εικόνα.

Εποπτικώς, θά μπορούσε κανείς νά ταξινομήση τόν ίλιγγο σέ σχέσι μέ την κατάδυσι ως εξής:

Δυσβαρικός ίλιγγος (ωτικό βαρότραυμα)
Αλλοβαρικός ίλιγγος
Θερμικός ίλιγγος
Ισοβαρικός ίλιγγος
Κινήτωσι
Νόσος Αποσυμπιέσεως
Αρτηριακή εμβολή αέρος
Δηλητηρίασι οξυγόνου
Δηλητηρίασι διοξειδίου του άνθρακος
Δηλητηρίασι μονοξειδίου του άνθρακος
Αντανακλαστική βραδυκαρδία
Κυκλοφορική καταπληξία (Shock).
Προϋπάρχουσες παθολογικές καταστάσεις τού λαβυρίνθου (σχετικές ή άσχετες μέ κατάδυσι)

Ο δυσβαρικός ίλιγγος αποτελεί τήν κυριοτέρα εκδήλωσι του λαβυρινθικού βαροτραύματος. Αιτία του είναι ο δυσβαρικός ερεθισμός του λαβυρίνθου. Προκαλείται από ανεπιτυχή εξίσωσι πιέσεων στό αυτί κατά την κάθοδο (κλειστό φαρυγγικό στόμιο της Ευσταχιανής σάλπιγγος, κακή τεχνική, απλή παράλειψι), ή αδυναμία εκτονώσεως τής πιέσεως του μέσου ωτός κατά την άνοδο (από βλέννες ή οίδημα στην Ευσταχιανή σάλπιγγα), βίαιο χειρισμό Valsalva, ιδίως άν συνυπάρχη ευκίνητος αναβολεύς, και έχη προηγηθή κάθοδος χωρίς επιτυχή εξίσωσι. Εκδηλώνεται μέ ίλιγγο (πού διαρκεί πολύ, αν πρόκειται για ρήξι θυρίδος, με περιλεμφικό συρίγγιο, ναυτία ή/και έμετο, βούϊσμα ή σφύριγμα στο αυτί καί αίσθημα πιέσεως ή πόνο.

Χειρισμὸς τῆς καταστάσεως ὑποβρυχίως

Πρέπει να διακοπή η άνοδος ή κάθοδος, νά αντιστραφή η πορεία για 2-3 μέτρα, μέχρι να ελαχιστοποιηθούν τα ενοχλήματα, νά γίνη προσπάθεια για επιτυχή εξίσωσι πιέσεων. Σε περίπτωσι αποτυχίας ή επαναλήψεως τών συμπτωμάτων, νά οδηγήται ο δύτης πολύ αργά στην επιφάνεια. Μετά την κατάδυσι, άν ο ίλιγγος επιμένη, χρειάζεται περιορισμός της κινητικότητος του αρρώστου, και συμπλήρωσι τών υγρών που χάνει. Χρειάζεται βεβαίως εξειδικευμένη βοήθεια από ωτορινολαρυγγολόγο, μέσα στο πρώτο 24ωρο.

Ο ίλιγγος υποβρυχίως μπορεί να επιπλακή με πανικό, ανεξέλεγκτη ανάδυσι, πνευμονικό βαρότραυμα ανόδου, νόσο από αποσυμπίεσι, άλλα βαροτραύματα κλπ, καί φυσικά, από έμετο υποβρυχίως. Ο έμετος υποβρυχίως, μπορεί καί αυτός να παρουσιάση τίς ίδιες επιπλοκές, καθώς επίσης καί πνιγμό, μέ διαφόρους μηχανισμούς, ένας εκ τών οποίων είναι η βλάβη τού δευτέρου σταδίου τού ρυθμιστού. 

Προσοχή!! Αν υπάρχη ρήξι του λαβυρίνθου (περιλεμφικό συρίγγιο), ακόμη καί υποψία ρήξεως, ο άρρωστος πρέπει να χειρουργηθή το ταχύτερον.

Ο θερμικός ίλιγγος προκαλείται από άνισο θερμικό ερεθισμό των δύο αυτιών. Παρατηρείται σέ διάφορες, αιτιολογικώς ασύνδετες περιπτώσεις: Π. χ., μερικοί δύτες έχουν χρόνιες διατρήσεις του τυμπάνου, με αποτέλεσμα να μπαίνη νερό από τή διάτρησι στο μέσο αυτί καί να ψύχεται εμμέσως ο λαβύρινθος. Ο ίλιγγος που προκύπτει δέν είναι τόσο έντονος όσο στο βαρότραυμα καί περνάει τελείως σε λιγότερο απο 1 λεπτό, μόλις δηλαδή το νερό που μπήκε στο αυτί έρθη στη θερμοκρασία τού σώματος. Αλλη παρόμοια περίπτωσι είναι όταν καταδύεται κανείς με το κεφάλι προς τα κάτω και γωνία καθόδου 60^ο ως προς το οριζόντιο επίπεδο, χωρίς να υπάρχη διάτρησι ή κανένα άλλο πρόβλημα. Συμβαίνει όμως μερικές φορές να μπή νερό στο ένα αυτί καί όχι στο άλλο. Οπως καί στην προηγουμένη περίπτωσι, ο ένας λαβύρινθος θα βρεθή γιά λίγο, σέ χαμηλότερη θερμοκρασία από τον άλλο. Η ανισορροπία αυτή θα φέρη ίλιγγο. Η σημασία της συγκεκριμένης στάσεως στίς 60^ο ως πρός τό οριζόντιο επίπεδο, είναι ότι αυτή είναι η θέσι μεγίστου θερμικού ερεθισμού του οριζοντίου ημικυκλίου σωλήνος του λαβυρίνθου. Η περίπτωσι είναι εντελώς αθώα καί χωρίς συνέπειες. Αλλη αθώα περίπτωση, πιό ενοχλητική όμως, είναι όταν υπάρχη στο αυτί, βύσμα κυψέλης. Με το νερό φουσκώνει καί ενοχλεί το τύμπανο, ή εμποδίζει τον ισότιμο θερμικό ερεθισμό των λαβυρίνθων. Ενδέχεται έτσι να προκληθή ελαφρός ίλιγγος. Θεραπεία είναι η αφαίρεσι τού βύσματος από γιατρό. Πρόληψι, είναι ο περιοδικός έλεγχος των αυτιών. Ακόμη, τά ίδια φαινόμενα μπορεί νά παρατηρηθούν, όταν η κουκούλα εμποδίζη τήν ελεύθερη διακίνησι τού νερού.

Ο ισοβαρικός ίλιγγος είναι πολύ εξειδικευμένη περίπτωσι ιλίγγου, πού παρουσιάζεται στά πλαίσια τού λεγομένου ισοβαρικού βαροτραύματος. Η κατάστασι αυτή δέν παρουσιάζει ενδιαφέρον γιά τόν ερασιτέχνη αυτοδύτη, διότι στήν ερασιτεχνική κατάδυσι δέν χρησιμοποιούνται μίγματα αερίων.

Κινήτωσι είναι κατάστασι προσωρινής αποδιοργανώσεως του κεντρικού αιθουσαίου συστήματος, η οποία προκύπτει όταν το άτομο υποβάλλεται σε κίνησι (επιτάχυνσι), που υπερβαίνει σε έντασι και διάρκεια τα όρια προσαρμογής του Κ.Ν.Σ. Παρατηρείται συνήθως κατά τήν παραμονή ή τήν κολύμβησι στην επιφάνεια, με κυματισμό, καί κατά τή στάσι αποσυμπιέσεως στα μεσόνερα, επίσης με κυματισμό. Εκδηλώνεται με ναυτία, τάσι προς έμετο, έμετο, υπνηλία κλπ. Προδιαθεσικός παράγων γιά τήν εκδήλωσι τής κινητώσεως είναι η ατομική ευαισθησία. Αντιμετωπίζεται εύκολα, μεταφέροντας τό δύτη στην ξηρά, αλλά καί μέ συμπαράστασι υποβρυχίως, ώστε να μην επιταχύνη τυχόν στάσεις αποσυμπίεσεως, καί πάθη Νόσο τής Αποσυμπιέσεως. Πρέπει να προληφθή τυχόν εκδήλωσις πανικού. Πιθανές επιπλοκές θεωρούνται ο έμετος υποβρυχίως, η εισρόφησι εμεσμάτων, ο πανικός καί ο πνιγμός από βλάβη του δευτέρου σταδίου του ρυθμιστού.

Η νόσος από αποσυμπίεσι με αποκλειστικώς λαβυρινθικές εκδηλώσεις, γίνεται δεκτή ως υπαρκτή νοσολογική οντότης, ήδη από τη δεκαετία του '60. Σύμφωνα με ωρισμένους συγγραφείς, η λαβυρινθική εντόπισι τής νόσου από αποσυμπίεσι συναντάται μόλις στο 5% των περιπτώσεων πού έχουν καί άλλες εκδηλώσεις. Φαίνεται όμως ότι σε καταδύσεις χωρίς μικτά αέρια, οι εκδηλώσεις λαβυρινθικής Νόσου είναι σπάνιες. Παρά την ευνοϊκή (γιά νά εκδηλωθή Νόσος) ανατομική κατασκευή του λαβυρίνθου, όπου υδατώδη διαμερίσματα χωρίζονται με λεπτές μεμβράνες, η συχνότης τής μορφής αυτής τής Νόσου είναι μικρή διότι η αιμάτωσις τών υδατωδών χώρων τού λαβυρίνθου είναι πολύ μικρή. Η κυριότερες εκδηλώσεις της λαβυρινθικής νόσου είναι ο ίλιγγος και, δευτερευόντως, η βαρηκοΐα και η βοή. Επειδή το στάδιο της δημιουργίας φυσαλλίδων ακολουθείται από αιμορραγίες και άλλα πολύπλοκα παθολογικά φαινόμενα  μέσα στο λαβύρινθο, και επειδή πρόκειται για μικροσκοπικό και ευγενές όργανο, οι βλάβες μπορεί να είναι μη αντιστρεπτές, ακόμη και αν η θεραπευτική επανασυμπίεσι αρχίση πολύ νωρίς και μέ τίς σωστές διαδικασίες. Εκτός των δυσκολιών που εμφανίζονται μέ τούς ασθενείς αυτής τής κατηγορίας, η συχνή έλλειψι τού θεραπευτικού κριτηρίου δυσχεραίνει και τον προσδιορισμό του βελτίστου "βάθους" επανασυμπιέσεως.

Παρά τή σπανιότητα τής λαβυρινθικής Νόσου σέ ερασιτεχνικές καταδύσεις, το ενδεχόμενό της πρέπει να λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπόψη, όταν συνυπάρχουν άλλες, σίγουρες εκδηλώσεις της Νόσου, μαζί μέ ίλιγγο. Η συνύπαρξι Νόσου και ωτικού βαροτραύματος είναι κάτι που θά προβληματίση σοβαρά τον ειδικό, σέ πολλές περιπτώσεις. Θεραπεία της λαβυρινθικής Νόσου είναι η επανασυμπίεσι. Κατά τη μεταφορά των ασθενών πρέπει να χορηγήται οξυγόνο και ενδοφλέβια υγρά. Η ερασιτεχνική κατάδυσι μετά από περιστατικό λαβυρινθικής νόσου είναι δυνατόν να επιτραπή, με σημαντικούς περιορισμούς. 

Η δηλητηρίασι μέ οξυγόνο, όπως ήδη ελέχθη, δέν αφορά τόν συνηθισμένο ερασιτέχνη αυτοδύτη, πού καταδύεται μέ ατμοσφαιρικό αέρα. Στίς καταδύσεις αυτές, οι ισχύοντες περιορισμοί βάθους αποκλείουν τήν εισπνοή οξυγόνου σέ μερική πίεσι μεγαλύτερη από 1.6 ΑΤΑ. Σέ μικρότερα βάθη, οι απαιτούμενοι χρόνοι γιά τήν εκδήλωσι τοξικότητος τού οξυγόνου είναι πολύ μεγάλοι, καί ο δύτης είναι ασφαλής τηρώντας απλώς τούς πίνακες γιά τήν πρόληψι τής νόσου τής αποσυμπιέσεως. Οταν κερδίσουν περισσότερο έδαφος στη χώρα μας οι καταδύσεις μέ εμπλουτισμένα σέ οξυγόνο μίγματα αέρος (Nitrox), είναι βέβαιον ότι θά αυξηθούν καί οι παραβιάσεις τών αντιστοίχων κανονισμών, καί ασφαλώς καί τά ατυχήματα. Η ευαισθησία των ατόμων στο οξυγόνο ποικίλει. Η δηλητηρίασι προέρχεται από υπέρβασι της ανοχής του Κ.Ν.Σ. ή/και των πνευμόνων στο οξυγόνο, κατά τήν αναπνοή οξυγόνου σε μερική πίεσι μεγαλύτερη από 2 ΑΤΑ, στην ξηρά, η παραβίασι των  πινάκων εκθέσεως σε οξυγόνο υποβρυχίως, με μερική πίεσι 1.6 - 0.5 ΑΤΑ. Παρουσιάζονται εκτός τού ιλίγγου, εμβοές (κουδούνισμα ή βουϊτό στ' αυτιά), ζάλη, ναυτία, μούδιασμα και συσπάσεις στα χείλια και σε άλλους μύς του προσώπου, αδυναμία συγκεντρώσεως της προσοχής, διαταραχή του προσανατολισμού, ασυνήθιστο αίσθημα κοπώσεως, διαταραχές της αναπνοής, όπως υπέρπνοια - άπνοια ή δύσπνοια, ευφορία- αίσθημα μέθης, διαταραχές τής οράσεως - σωληνοειδής όρασις, απώλεια συνειδήσεως καί μυϊκοί σπασμοί. 

Η δηλητηρίασι από διοξείδιο τού άνθρακος οφείλεται σέ ανεπαρκή αερισμό των πνευμόνων. Κάτι τέτοιο μπορεί νά συμβή κατά τόν εκούσιο υποαερισμό (κράτημα ή επιβράδυνσι της αναπνοής), για λόγους οικονομίας αέρος, τή βαρειά εργασία υποβρυχίως, τή στενή στολή, τή βλάβη στο ρυθμιστή αναπνοής, τόν μεγάλο αναπνευστικό νεκρό όγκο (π.χ. μεγάλος αναπνευστήρας), τις βαθειές καταδύσεις με ατμοσφαιρικό αέρα ή άλλα μίγματα σχετικά πλούσια σε οξυγόνο (σε σχέση με το βάθος), σε συνδυασμό με βαρειά εργασία, και τέλος, τήν ύπαρξι καυσαερίου στο αναπνεύσιμο μίγμα. Τό κυριότερο ενόχλημα είναι τό αίσθημα ανεπαρκείας τού αέρος. Ο ίλιγγος είναι δευτερεύον σύμπτωμα. Περισσότερο απαντάται η ζάλη, μαζί μέ ναυτία καί έμετο, φυσικά καί άλλες πολλές εκδηλώσεις, πού ξεφεύγουν από τό σκοπό τής παρουσιάσεως αυτής.

Η δηλητηρίασι από μονοξείδιο τού άνθρακος έχει ως αίτιο τήν υψηλή περιεκτικότητα του αναπνευσίμου μίγματος σε μονοξείδιο του άνθρακος, πού συνήθως οφείλεται σε βλάβη του αεροσυμπιεστού ή κακή τοποθέτησι της εξαγωγής καυσαερίων του αεροσυμπιεστού, ως προς την εισαγωγή αέρος. Καί στην περίπτωσι αυτή ο ίλιγγος είναι δευτερεύον σύμπτωμα, διότι προεξάρχει η κεφαλαλγία, κακουχία, τό αίσθημα ανεπαρκείας του αέρος, η διανοητική σύγχυσι καί ευερεθιστότης κλπ. Αυτό πού έχει σημασία στην παρουσίασι αυτή είναι ότι ο ίλιγγος δέν αποτελεί ουσιώδες πρόβλημα, καί συνεπώς δέν πρέπει νά μάς απασχολήση ο έλεγχος τού λαβυρίνθου, αλλά προφανώς η μεταφορά τού θύματος σέ μονάδα υπερβαρικής ιατρικής ή μεγάλο νοσοκομείο, ενώ εν τώ μεταξύ τού χορηγείται καθαρό οξυγόνο. 

Η αρτηριακή εμβολή αέρος είναι ένα από τά είδη τού ανοδικού πνευμονικού βαροτραύματος, καί μάλιστα τό βαρύτερο. Οι εκδηλώσεις τής εμβολής γίνονται αντιληπτές πολύ γρήγορα, κατά ή μετά τήν ανάδυσι, και μάλιστα μέσα στο πρώτο 5λεπτο. Ο ίλιγγος εν προκειμένω, μπορεί νά κυριαρχή ή νά μήν κυριαρχή στήν κλινική εικόνα (αναλόγως τής περιοχής τού εγκεφάλου πού θά έχη υποστεί τήν εμβολή). Σέ καμμία περίπτωσι όμως, ακόμη καί σέ ελαφρές προσβολές, δέν πρέπει νά σκέπτεται κανείς τόν ίλιγγο καί νά παραμελή τήν ουσία τής υποθέσεως, η οποία είναι μία: Ο ασθενής πρέπει νά μεταφερθή στό θάλαμο. Οι υπόλοιπες εκδηλώσεις μπορεί νά είναι κεφαλαλγία, διανοητική σύγχυσι, διαταραχές στήν όρασι, στήν ομιλία, αιμωδίες (μουδιάσματα) ή/καί διαταραχή τής αισθητικότητος, αδυναμία στά χέρια ή/καί πόδια, αμνησία, παραλύσεις μελών, μυϊκοί σπασμοί, αναισθησία, κώμα, μέχρι καί θάνατος. Οι πρώτες βοήθειες πρέπει νά αρχίσουν αμέσως, μέ έλεγχο τής αναπνοής, τού σφυγμού καί τών αισθήσεων. ’ν υπάρχη πρόβλημα, νά αρχίση αμέσως ανάνηψι, ακόμη και υποβρυχίως, καί νά χορηγηθή καθαρό οξυγόνο μόλις υπάρξη αυτή η δυνατότης. Μέ τήρησι όλων τών κανόνων πού αναφέρονται στά ειδικά άρθρα καί εγχειρίδια, ο ασθενής πρέπει νά μεταφερθή γιά θεραπευτική επανασυμπίεσι. 

Τό σύνδρομο τού καρωτιδικού κόλπου καί η συνοδός αντανακλαστική βραδυκαρδία, συμβαίνει κυρίως κατά τήν ανάδυσι. Μπορεί να συνδυάζεται με πνευμονικό βαρότραυμα ανόδου ή/και Νόσο από Αποσυμπίεσι. Προκαλείται συνήθως από στενή στολή στό λαιμό (κυρίως στεγανού τύπου, στην ένωση στολής και κουκούλας) καί παγίδευσι αέρος στήν περιοχή του λαιμού κατά την ανάδυσι μέ στολές στεγανού τύπου. Η βραδυκαρδία-βραδυσφυγμία προκαλεί λιποθυμία ή σέ ελαφρότερες περιπτώσεις αιθουσαίο σύνδρομο (ίλιγγο, ναυτία κλπ) λόγω διαταραχής τής αιματώσεως των οργάνων τής ισορροπίας. Χρειάζεται νά απελευθερωθή γρήγορα η περιοχή τού λαιμού, διότι είναι δυνατόν νά επακολουθήση εντονοτάτη βραδυκαρδία, λόγω τού εντόνου ερεθισμού τού παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος. Ανήκει, όπως καί η επομένη κλινική οντότης, στίς δευτερεύουσες περιπτώσεις πού παρουσιάζουν ίλιγγο.

Στήν περίπτωσι τής ελαφράς ή αρχομένης κυκλοφορικής καταπληξίας (shock), επίσης, είναι συχνό τό σύμπτωμα τής ζάλης καί πολύ λιγότερο τού ιλίγγου. Η καταπληξία τής κυκλοφορίας εγκαθίσταται όταν οι αιμοδυναμικές συνθήκες δεν μπορούν να συντηρήσουν αποτελεσματική κυκλοφορία του αίματος. Σε σχέσι μέ τήν κατάδυσι, μπορεί νά οφείλεται στά εξής αίτια: Νόσο από αποσυμπίεσι, αρτηριακή εμβολή αέρος, αιμορραγία και σημαντικούς τραυματισμούς, μεγάλη αφυδάτωσι, καί έντονο stress και πανικό. Αλλες σημαντικές εκδηλώσεις είναι ο ταχύς και αδύναμος σφυγμός, τά κρύα και ωχρά μέλη, η υπόταση (όχι απαραιτήτως) κλπ. Οι πρώτες βοήθειες αφορούν κυρίως τή διατήρησι τών ζωτικών λειτουργιών μέ ανάνηψι, καί τή διακοπή τού αιτίου που προεκάλεσε τήν καταπληξία. 

Οι προϋπάρχουσες λαβυρινθικές παθήσεις παίζουν καί αυτές σημαντικό ρόλο κατά τήν κατάδυσι. Είναι γνωστό ότι η ρύθμισις τής ισορροπίας τού σώματος βασίζεται στήν συνεργασία τριών διαφορετικών συστημάτων: Τής περιφερικής οράσεως, τής ιδιοδεκτικής αισθητικότητος καί τού αιθουσαίου συστήματος. Τά τρία αυτά συστήματα παρέχουν, σέ κάθε χρονική στιγμή, πληροφορίες γιά τή θέσι και τήν κινητική κατάστασι, σέ έναν κεντρικό επεξεργαστή, πού εδρεύει στό Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Επίσης, κάθε ένα από τά συστήματα πού αναφέρθηκαν, παρουσιάζει κάποιο ειδικό πλεονέκτημα, πέραν τής λειτουργικής εξειδικεύσεώς του: Η περιφερική όρασι αντιλαμβάνεται τήν αλλαγή τής κινητικής καταστάσεως πολύ γρήγορα, η ιδιοδεκτική αισθητικότης τήν αντιλαμβάνεται συνεχώς, τό αιθουσαίο σύστημα τήν αντιλαμβάνεται μέ καθυστέρησι μέν, αλλά ποσοτικοποιημένη, καί μάλιστα σέ τρείς διαστάσεις. Κατά τήν κατάδυσι, η περιφερική όρασι περιορίζεται από τή μάσκα. Η ιδιοδεκτική αισθητικότης περιορίζεται από τήν άνωσι καί τήν ουδετεροποίησι τής πλευστότητος. Αν η αιθουσαία λειτουργία είναι, καί αυτή, περιωρισμένη από κάποια προϋπάρχουσα παθολογική αιτία, τότε η κινητική καί στατική προσαρμογή στό υποβρύχιο περιβάλλον θά είναι, προφανώς, περιωρισμένη αναλόγως. Ο δύτης θά πρέπει, στίς περιπτώσεις αυτές νά επιλέγη τή μάσκα μέ τόν μικρότερο δυνατό όγκο, καί νά αυξομειώνη τήν πλευστότητά του, ώστε νά μήν είναι ακριβώς ουδέτερη, καί νά εκμεταλλεύεται τήν βαρύτητα ως πληροφορία. Είναι απολύτως λογικό, ότι δύται μέ προϋπάρχουσες λαβυρινθικές παθήσεις παθαίνουν κινητώσεις μέ μεγαλύτερη ευκολία.

Οι ελεύθεροι δύται παρουσιάζουν καί άλλο, δυνητικώς επικίνδυνο, πρόβλημα, όταν έχουν προϋπάρχουσα λαβυρινθική πάθησι. Μέ παρατεταμένες άπνοιες, ιδίως σέ μικρά βάθη, κινδυνεύουν από τήν απορρύθμισι τού προσαρμοστικού μηχανισμού που έχει αναπτύξει τό Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, προκειμένου νά αντιρροπήση τήν προϋπάρχουσα βλάβη. Τέτοιες απότομες διαταραχές τής προσαρμογής ευθύνονται γιά ωρισμένα περιστατικά πνιγμού ελευθέρων δυτών στά ρηχά. Η πρόληψι έναντι αυτών τών περιπτώσεων γίνεται ακολουθώντας μία πιό συνετή καταδυτική συμπεριφορά. Αν, γιά παράδειγμα, κάποιος έχει ακουστικό τραύμα από χρήσι πυροβόλων όπλων ή από επαγγελματικό θόρυβο, ή έπαθε κάποιο ωτικό βαρότραυμα, πρέπει νά γνωρίζη ότι, κατά πάσα πιθανότητα, υπάρχει καί λαβυρινθική συμμετοχή. Ο δύτης πού διαθέτει υπευθυνότητα έναντι τού εαυτού του, πρέπει νά υιοθετήση καταδυτική συμπεριφορά συντηρητικότερη από τούς άλλους, αφού γνωρίζη τήν κατάστασί του.

Τελειώνοντας αυτό το άρθρο προληπτικής καταδυτικής ιατρικής προτείνω συνοπτικώς τίς εξής συμβουλές:

Να μή παραμελήτε τή διαρκή ενημέρωσι γιά ό,τι αφορά τήν καταδυτική σας δραστηριότητα.
Να προετοιμάζετε καλά ακόμη και τις φαινομενικά απλές καταδύσεις. 
Οταν συμβή το απρόοπτο, η κατάδυση παύει να είναι πιά απλή.
Να διατηρήτε τον εαυτό σας και τον εξοπλισμό σας σε καλή κατάσταση.
Να αυξάνετε την καταδυτική σας εμπειρία. Είμαστε αντίθετοι στο κυνήγι των "αστεριών" και των πτυχίων για την κορνίζα, αλλά συνιστούμε την εξάντλησι τουλάχιστον της ερασιτεχνικής καταδυτικής ιεραρχίας, για λόγους ουσίας. 
Να ζητάτε και να ακολουθήτε πάντα συμβουλές από υπεύθυνα και εξειδικευμένα άτομα.
Να θυμάστε ότι, σε περίπτωσι καταδυτικού ατυχήματος, ο χρόνος δεν είναι ποτέ σύμμαχος μέ τό θύμα.

 

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΟΣ
 
 

Επικοινωνήστε μαζί μας

 

ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ "MEDISUB" (βρίσκεσθε εδῶ) Ἡ Εὐσταχιανὴ Σάλπιγγα Βαρηκοΐα & Κατάδυσι Πνευμονικὸ Βαρότραυμα Πότε ἀπαγορεύεται ἡ κατάδυσι  *** ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΣ Συγκοινωνίες καὶ Χῶρος Σταθμεύσεως *** ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΝ "ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ" ΦΩΝΙΑΤΡΙΚΗ ΘΕΜΑΤΑ ΩΡΛ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ Ρινίτιδες   Δρ. ΑΙΑΣ-ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ, ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΩΤΩΝ-ΡΙΝΟΣ-ΛΑΡΥΓΓΟΣ ΧΡΗΣΙ ΤΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΤΩΝ ΣΕΛΙΔΩΝ ΑΥΤΩΝ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΙ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ,  ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΙ ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΤΗΣ ΠΗΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ           Ἐπικοινωνία 210-6502000,  697-444-2112

DIVESAFEDIVESAFEDIVESAFEDIVESAFEDIVESAFEDIVESAFEDIVESAFEDIVESAFEDIVESA